- ابوعبدالله هارون منجم(اَ عَ دِلْ لاه)
هارون بن علی بن یحیی بن منصور منجم و جدپدر او ابومنصور منجم ابوجعفر المنصور عباسی، او ایرانی و مجوسی بود و پسر او یحیی ا ز پیوستگان ذوالرّیاستین فضل بن سهل بود و فضل در احکام نجوم برأی او عمل میکرد، و پس از فضل، یحیی منجم و ندیم مأمون عباسی گشت و مأمون او را بقبول اسلام ترغیب کرد و او بپذیرفت و یحیی آنگاه که مأمون به طرسوس میرفت در حلب وفات کرد و قبر او تا زمان ابن خلکان معروف به وده است، و ابوعبداﷲ هارون بن علی ادیبی حافظ و راوی اشعار و نیکو معاشرت بود و کتاب بارع او در اخبار شعراء مولدین معروف است و آن کتاب را بشرح حال و منتخب اشعاربشار بن برد ایرانی شروع و بمحمد بن عبدالملک بن صالح ختم کرده است، و این کتاب اصل و کتاب الخریده و کتاب خطیری و باخرزی و ثعالبی فروع این اصل است و مؤلفین این کتب همه از ابوعبداﷲ هارون سرمشق گرفته و پیروی او کرده اند، و نیز از کتب اوست: کتاب النساء، وفات ابوعبداﷲ به سال 288 هجری قمری بوده و در جوانی درگذشته است، و از این خاندان جماعتی از فضلاء و ادباء و شعراء و ندماء برخاسته اند، و رجوع به ابن منجم شود